Sonraki yılım, yani 2008, daha verimli geçti. Kendime yeni bir zıpkın aldım, 75lik Yılmaz. Bu defa mırmırlara yanaşmayı başarmıştım. İlk mırmırımı büyük bir vatoz yardımıyla vurdum. Kumları eşeleyen büyük bir vatozun çıkardığı kum bulutu bir mırmır sürüsünü cezbetmiş, mırmırlar yaklaşık bir buçuk metrelik vatozun etrafında dönüyordu. En büyük mırmırı nişanlayarak daldım. Mırmır beni görünce gider gibi yaptı. Ancak vatozun dağıttığı kumlar daha cazip geldiği için geri döndü. Ben de sağlam bir atış yaptım. Şişteki çatalın üç ucu da mırmıra saplanmıştı. Vatozu unutarak dibe indim ve şişi tutarak yukarı çıktım. Neyseki vatoz kendi halinde kumlanmaya devam ediyordu. Düşüreceğimi düşünerek şişten çıkartmaya korktuğum mırmırla beraber sudan çıktım. O yaz balık yelpazemi oldukça genişlettim. Pisiler, papağanların yanına mırmırlardan başka karagöz, barbun, anos, son atışımla aldığım kefali eklemiştim. Hala ellemeye korksamda bir kaç tane de ahtapot yakalamayı başarmıştım. Üstteki resimlerde vurduğum ilk mırmırı ve 2008 yazının son serisini görebilirsiniz. Üç karagöz, üç anos, bir barbun, bir kefal, bir ahtopot, iki mırmır, on iki papağan (biz renklerinden dolayı papağan diyoruz, ancak internet araştırmalarıma göre dişlerinden dolayı fare ya da ustura balığı olarak daha çok biliniyormuş), ve sekiz adet pisi balığıyla sezonu kapatmış olduk. Herkese saygılar..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder