Merhabalar. Tam bir yıl aradan sonra İlker abimle tekrar dalma fırsatım oldu. Daha uçaktan inişinden iki saat geçmeden suya girmiştik bile. Aslında daha önce girecektik ama biraz ekipman sorunu yaşadık. Ben biraz ağırdan aldığım ve dalış teçhizatını alacağım iki kişinin beklenmedik işleri yüzünden suya girememe durumuyla karşı karşıya kalabilirdik. Neyse ki bir saat kadar sonra suya girebilecek teçhizata kavuştuk. Hemen hazırlandık ve her zaman ki meramıza geldik. Yine havuza kadar yürüdük ve oradan suya girdik. Su berrak sayılırdı ve görüş iyiydi. Ancak etrafta küçük karagöz ve sargozlardan başka bir şey yoktu. Ama İlker abim her zaman ki şansıyla balıkları kendine çekmeye başladı. Önce ıskaladığı bir turnayı ben aldım. Havuzda bir şey kalmadığını görünce kayalıkları tarayarak dönüş yoluna geçtik. Dönüşte de ispendekler çıktı İlker abimin karşısına. O da her zaman ki keskin nişancılığıyla onları topladı. Bir mırmır ve bir sargoz da dizgide ki yerini aldılar. Ben yine neredeyse hiç bir şey göremeden çıktım sudan. Bir yılın pasını atmış olan İlker abim, iki gün sonra dönmek üzere ailesinin yanına gitti. Onun yokluğunda ben de diğer teçhizatı tamamladım. İlker abim döndüğünde her şey hazırdı, ancak deniz çok kötüydü. Bu defa havuza kadar yürümek istemedik ve suya girdik. Ancak hem bulanık hem de dalgalı olan su yüzünden başımız döndü adeta. Bir kayanın her tarafına hiç hareket etmeden bakabiliyorduk. Bir süre dalgayla cebelleştikten sonra kıyıya çıktık ve yürüyerek havuza geldik. İlker abimin şevki kırılmıştı ve dönmeye niyetlenmişti. Ama bir yıl aradan sonra İlker abimle tekrar dalma fırsatını yakalamışken böyle erken dönmek istemedim ve suya girmemizde ısrar ettim. Sonuçta istediğim oldu ve sığ suda dolanmaya başladık. Görüş oldukça iyiydi. Ben akıntının etkisinden kurtulmak için biraz paletlere yüklendim ve İlker abimden biraz uzaklaştım. Kayaların altında gördüğüm bir mürene atıp atmamak konusunda tereddüt yaşarken etrafta kaçışan kefaller ortalıkta bir avcı olabilir mi diye düşündürdü beni. Tahminim doğru çıktı ve az ilerde bir buçuk kilogramlık ve yetmiş üç santimetrelik baraküdaya rastladım. Neredeyse daha önce vurduğum baraküdayla aynı yerde, aynı şekilde beni bekliyor gibiydi. Net bir atış ve ikinci baraküdam şişin ucundaydı. Arkama baktığımda İlker abimin bir şeylerle uğraştığını gördüm. Geçen defa ki gibi sevinç çığlıkları atmadan yanına yüzdüm. Bir mırmırla uğraşıyordu. Şişi sudan çıkarıp ucundaki baraküdayı gösterdim. Suya girme konusunda ki ısrarımın karşılığını almış olmanın mutluluğu yüzümüze yansımıştı. Bir süre daha havuzda dolandık ve sonra sudan çıktık. İlker abimin şansına ikinci baraküdamı vurmuş oldum. Eğer o gelmeseydi suya girmeyecektim bile. Bu benim için 2013 yılının son avı oldu aynı zamanda. Bu sene sezonu adeta açmadan kapamış oldum. Yıl başına kadar balıklardan, denizden, Türkiye'den ve ailemden uzak olacağım ne yazık ki. Ama iş hayatı maalesef böyle. Herkese bereketli bir sezon diliyorum. İlker abime de ayrıca sevgiler ve saygılar.
