Uzun zamandır seyrek yaptığım dalışlar yüzünden yazılarımı da epey aksattığımı fark ettim. Son dalış yazımı 2021 kurban bayramı için yazmışım. Sonrasında yine aynı dönemde iş yerinden bir arkadaşımla Zeytineli'nde kapsamlı bir dalışa gittik. Dört kişiydik ve teknemiz de vardı. Sabah erken çıktığımız yolda ben arkadaşımla öğlene kadar dalmayı, onun babası ve amcası da tekneden oltayla avlanmayı planlamıştık. Ancak işler umduğumuz gibi olmadı. Planladığımız gibi sabah erkenden suya girdik ancak dalış noktasına gelmeden yediğim poğaça ve içtiğim portakal suyu kısa süre sonra midemi zorlamaya başladı. Yaklaşık iki saat kadar direndim ancak iyice kötü olunca sudan çıkmak zorunda kaldım. Arkadaşım da benimle birlikte çıktı ve teknedekiler gelip bizi aldılar. Ben bir kefal ve sarpa vurmuştum, arkadaşımda ise bir sarpa vardı. Pek kendime gelemediğim için resimler temsilidir. Bu dalıştaki temel amaç arkadaşın dalış tecrübesini artırmasıydı aslında. O yüzden agaşonlarımı ve taş altı arayışlarımı görmesi için genelde yan yanaydık. Hem iyi, hem de başa gelebilecek suda rahatsızlık gibi kötü bir durumu gördüğü için onun açısında oldukça verimli olduğunu düşünüyorum. Vurduğu ilk balık da sonrası için heveslenmesini sağladı. Tekneyle de oltaya devam ettik bir süre ancak ben sadece yattım sudan çıkana kadar. Daha keyifli bir gün olmadığı için üzgünüm, ama temel bir kuralı bana hatırlattığı için iyi oldu. Asitli içeceklerden ve dolu mideyle dalıştan uzak durmak gerek.
İkinci dalışım ise haziran 2022de oldu. Yeni iş yerimden yine benim gibi dalışa meraklı olan bir arkadaşımla Karaburun tarafına geldik. Bir diğer arkadaşımız ise yüzmek ve bize eşlik etmek için yanımızdaydı. Arkadaşımda havalı zıpkın vardı ve bir noktada şiş kayanın altına taktırıp kaybettiği için dalış sonunda epey öfkeliydi ve sadece ufak bir sargoz alabilmişti. Ben ise uzun bir yüzüşün ardından çıkışa yakın önümden geçen iki ispendek ve bir barbunu almayı başardım. Keyifli bir gün olmuştu benim açımdan.
Yine aynı yaz çocuklarımla birlikte gittiğim Kayra'da maskeyle keşif yaparken gördüğüm küçük ahtapotla bir süre oynadım ve bıraktım. Ancak o paletime tutunarak kıyıya kadar benimle gelince, çocuklar için gün boyu eğlence oldu. Ama sonrasında ahtapotu denize geriye bırakmayı ihmal etmedik tabi ki.
Bu sene (Haziran 2023) ise Ören'de iki defa dalış yapma şansı buldum. Kayalık ve derinlikli yapısıyla ilgimi çeken Pelitköy'de iki ayrı günde dört balık almayı başardım. İlk olarak bir kikla denk geldi ve hala nişancılığımı kaybetmediğimi görmek açısından sevindiriciydi benim için. Sonrasında denk gelen iri barbunu tam kafasından vurdum ancak şiş yırtıp çıktı. Balık hareketsiz yerde kalınca ben de şişi toplamaya giriştim. Tam balığı alacakken birden canlanan yarım kafalı barbunu yaklaşık 10 dakika takip etmek zorunda kaldım ve nihayet yorgun düşüp kendini bırakınca alabildim. Sonrasında 5-6 metre derinlikte bir kaya altında süzülen eşkina grubundan bir tanesini almayı başardım. Su hala serin olduğu için çok uzatmadan çıktım ve eve gittim. Sonraki hafta aynı yerde tekrar kısa bir dalış yaptım ve bir barbun daha aldım. Kayanın dışında gördüğüm kiloluk eşkina ise ben ona ulaşamadan kaya altına girdi ve karanlıkta kayboldu. Fenersiz, hatta palet, maske, zıpkın haricinde ekipmansız daldığım için onu bulamadım. Sonraki gün ise Ören'de babamlarla sahil kenarında bir kafeye gittik. Ben sadece maskeyle yüzmeye gittim ve kıyıları, iskele altlarını ve kayalıkları tarayarak biraz deniz kabuğu topladım. Deniz kızı kayasının orada ise akşam suyunda avlanmaya çıkmış bir ahtapotla karşılaştım. Oldukça iri (3kg üzerinde) olan ahtapotu hemen ensesinden yakaladım. O da bana sarıldı doğal olarak. Kıyıya yakındım ve hemen çıktım. O sırada plajda olan bir sürü insan merakla etrafıma üşüştüler. Onlara ahtapotu gösterirken kollarım vantuz izleriyle dolmuştu.
Bu sene emeklilik işlemlerimi başlattığım ve Urla Gülbahçe'ye yerleştiğim için, daha sık dalışa gidebilmeyi umuyorum. Daha güzel ve heyecanlı hikayelerle ve bereketli avlarla dolu yeni yazılarımı sabırsızlıkla bekliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder